Ćwiczenia z wklepywania i zapamiętywania. Skończyłem 62 lata i potrzebuję tych ćwiczeń aby utrzymać sprawność umysłu.
J. R. Craig, D. J. Vaughan, B. J. Skinner
Zasoby Ziemi
Przekład z języka angielskiego
Hubert Sylwestrzak
WYDAWNICTWO NAUKOWE PWN WARSZAWA 2003
Metale rzadkie
ciąg dalszy
Podział technologiczny metali rzadkich
Wszystkie rzadkie z geochemicznego punktu widzenia metale można na podstawie ich właściwości i sposobu wykorzystania podzielić na cztery główne grupy. Do pierwszej grupy należą metale stopów żelaza (uszlachetniacze stali). Są one ważnymi składnikami stopów żelaza, szczególnie stali specjalnych. Należą tu: chrom, wanad, nikiel, molibden, kobalt i wolfram.
Metale należące do drugiej grupy określa się jako metale nieżelazne (w nazewnictwie anglosaskim stosuje się termin "metale nieszlachetne"; termin ten powstał w średniowieczu, gdy alchemicy sądzili, że metale można przekształcić w srebro i złoto). Obecnie jest oczywiste, że miedź, cynk i cyna, w związku z ich rolą w nowoczesnych technologiach, są metalami cenniejszymi od złota i srebra. Ponieważ nie są one wykorzystywane jako składniki stopów żelaza, określenie metale nieżelazne jest uzasadnione, chociaż i ono nie jest całkiem poprawne.
Trzecia grupa metali rzadkich, która z pewnością była najwcześniej wykorzystywana przez naszych przodków, to metale szlachetne, określone tak, gdyż nie łączą się w związki z innymi pierwiastkami chemicznymi i nie ulegają procesom korozji. W nowszych czasach do grupy metali szlachetnych zostały zaliczone platynowce: platyna, pallad, iryd, osm, rod i ruten, które również nie wchodzą łatwo w reakcje chemiczne.
Do ostatniej, czwartej grupy metali specjalnych należą, te, które nie wchodzą do trzech poprzednich grup, lecz mają charakterystyczne właściwości sprawiające, że są one cennymi materiałami dla przemysłu. Na przykład tantal
jest szeroko stosowany w elektronice, beryl
stosuje się w technologii jądrowej i w konstrukcji samolotów naddźwiękowych. Wykorzystanie metali specjalnych datuje się od niedawna, a większość z nich weszła użycie w XX w.; ta cecha odróżnia je również od metali poprzednich trzech grup.
Ciąg dalszy nastąpi
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz