Agent Bundyk i wyznawcy świętego Kornika Drukarza.

Siedziba agencji do spraw mniej lub bardziej śmiesznych. Nazywają ich Gangiem Olsena. Oni się tym zupełnie nie przejmują. Mają swoją misję.

-Agent Bundyk! Licencja 0007/63 i coś tam jeszcze.

-Łamane przez viagrę! – Zachichotała sekretarka Mania Pełna.

-Wyruszacie w tajną misją śledzenia wyznawców świętego Kornika Drukarza!

-Nie! Tylko nie to! – Krzyknął Alfred.

-Musicie. Kilku agentów przeszło na ich stronę. Sytuacja jest bardzo niebezpieczna. Żeby i wam się to nie przytrafiło unieruchomimy was. O wszystkim dowiecie się na miejscu.

Puszcza Białowieska. Obóz wyznawców Świętego Kornika Drukarza.

Agent Bundyk siedział wewnątrz starego dębu. W sporej odległości od głównego placu. Wyposażony w sprzęt podsłuchowy mógł słyszeć wszystko bez przeszkód. Doskwierała mu ciasnota. Służba nie drużba. Słuchał.

Prorok wystąpił na scenę:

-Witajcie wyznawcy świętego Kornika Drukarza. Zaczniemy od modlitwy.

-Święty korniku drukarzu! Módl się za nami!

I tak trwało to trwało. W pewnym momencie zaczął przejeżdżać samochód z drewnem.

-Śledzić go! – Krzyknął prorok. – Grupa pościgowa do boju. I niech każdy kawałek drewna ze świętym kornikiem zostanie odnotowany. Niech wszyscy wiedzą, że to jest święte drewno!

Na te słowa odezwała się delegacja Hare Kriszna, zmieniając nieco tekst:

-Kornik Drukarz kornik drukarz

Kornik Kriszna Hare Hare

Spotkało się to z aplauzem wyznawców.

I co ja tu robię pomyślał Alfred. W tym momencie jakiś pies osikał drzewo, w którym ukrywał się nasz bohater. Przy okazji mocząc mu buty. Niedoskonała ochrona – pomyślał wściekły agent specjalny Bundyk.

Na razie to tyle przygód Agenta Bundyka i wyznawców świętego kornika drukarza.